- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
222
متن ترانه چرا رفتی
چرا رفتی؟ چرا؟ من بیقرارم/
به سر، سودای آغوشِ تو دارم/
نگفتی ماهتاب امشب چه زیباست؟/
ندیدی جانم از غم ناشکیباست؟/
چرا رفتی؟ چرا؟ من بیقرارم/
به سر سودای آغوشِ تو دارم/
خیالت گرچه عمری یارِ من بود/
امیدت گرچه در پندار من بود/
بیا امشب شرابی دیگرم دِه/
ز مینای حقیقت ساغرم دِه/
چرا رفتی؟ چرا؟ من بیقرارم/
به سر سودای آغوش تو دارم/
چرا رفتی؟ چرا؟ من بیقرارم/
به سر سودای آغوش تو دارم/
نگفتی ماهتاب امشب چه زیباست؟/
ندیدی جانم از غم ناشکیباست؟/
چرا رفتی؟ چرا؟ من بیقرارم/
به سر سودای آغوشِ تو دارم/
دل دیوانه را دیوانه تر کن/
مرا از هر دو عالم بی خبر کن/
دل دیوانه را دیوانه تر کن/
مرا از هر دو عالم بی خبر کن، بی خبر کن/
بیا امشب شرابی دیگرم دِه/
ز مینای حقیقت ساغرم دِه/
ز مینای حقیقت ساغرم دِه/
چرا رفتی؟ چرا؟ من بیقرارم/
چرا رفتی؟ چرا؟ من بیقرارم/
به سر، سودای آغوشِ تو دارم/
چرا رفتی؟ چرا؟ من بیقرارم/
به سر، سودای آغوشِ تو دارم/
چرا رفتی؟ چرا؟ من بیقرارم/
به سر، سودای آغوشِ تو دارم
متن ترانه در حصار شب
نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن/
نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن/
در این حصار جادویی روزگار بشکن/
نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن/
در این حصار جادویی روزگار بشکن/
تو که ترجمان صبحی به ترنم و ترانه/
لب زخم دیده بگشا صف انتظار بشکن/
چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون/
چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون/
چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون/
چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون/
به جنون صلابت صخره ی کوهسار بشکن/
تو که ترجمان صبحی به ترنم و ترانه/
لب زخم دیده بگشا صف انتظار بشکن/
سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی/
تو خود آفتاب خود باش و طلسم کار بشکن/
بسرای تا که هستی که سرودنست بودن/
بسرای تا که هستی که سرودنست بودن/
به ترنمی، به ترنمی، دژ وحشت این دیار بشکن/
شب غارت تتاران همه سو فکنده سایه/
شب غارت تتاران همه سو فکنده سایه/
تو به آذرخشی این سایه ی دیوسار بشکن/
ز برون کسی نیاید چو به یاری تو اینجا/
تو ز خویشتن برون آ، سپه تتار بشکن/
ز برون کسی نیاید چو به یاری تو اینجا/
تو ز خویشتن برون آ، سپه تتار بشکن/
نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن
متن ترانه شتک
شتک زده است به خورشید، خون بسیاران/
شتک زده است به خورشید، خون بسیاران/
بر آسمان که شنیده است از زمین باران/
از زمین باران/
دریده شد گلوی نی زنان عشق نواز/
به نیزه ها که بریدندشان ز نیزاران/
دریده شد گلوی نی زنان عشق نواز/
به نیزه ها که بریدندشان ز نیزاران/
نسیم نیست؟ نه! بیم است بیم دار شدن/
نسیم نیست؟ نه! بیم است بیم دار شدن/
که لرزه می فکند بر تَن سپیداران/
سراب امن و امان است این/
نه امن و امان/
که ره زده است فریبش با باور یاران/
چو چاه ریخته، آوار می شوم بر خویش/
که شب رسیده و ویران ترند، بیماران/
برای من سخن از من مگو به دلجویی/
سخن مگو به دلجویی/
مگیر آینه، مگیر آینه پیش ز خویش بیزاران/
کجا به سنگرس دیو و سنگ بارانش/
در آبگینه حصاری شوند، هوشیاران/
در آبگینه حصاری شوند، هوشیاران/
شتک زده است به خورشید، خون بسیاران
متن ترانه دل به دل
دلسپرده ام من به روی تو/
در دل من است آرزوی تو/
دلسپرده ام من به روی تو/
در دل من است آرزوی تو/
دلسپرده ام من به روی تو/
در دل من است آرزوی تو/
دلسپرده ام من به روی تو/
دلسپرده ام من به روی تو/
در دل من است آرزوی تو/
بخت آینه باشدم اگر می نشاندم رو به روی تو/
جان جان جان از همه جهان/
می کشد دلم پَر به سوی تو/
دل به دل ز تو تا تو آمدم/
قبله گاه من خاک کوی تو/
دل به دل ز تو تا تو آمدم/
قبله گاه من خاک کوی تو/
من که عاشقم مست و سرخوشم/
جرعه می کشم من صبوی تو/
گنج آرزو در دل منی/
گنج آرزو در دل منی/
در دلم کنم جستجوی تو/
در دلم کنم جستجوی تو/
جان جان جان از همه جهان/
می کشد دلم پَر به سوی تو/
دلسپرده ام من به روی تو/
در دل من است آرزوی تو/
دلسپرده ام من به روی تو/
در دل من است آرزوی تو/
دلسپرده ام من به روی تو/
دلسپرده ام من به روی تو/
در دل من است آرزوی تو/
بخت آینه باشدم اگر می نشاندم رو به روی تو/
جان جان جان از همه جهان/
می کشد دلم پر به سوی تو/
دل به دل ز تو تا تو آمدم/
قبله گاه من خاک کوی تو/
دل به دل ز تو تا تو آمدم/
قبله گاه من خاک کوی تو/
من که عاشقم مست و سرخوشم/
جرعه می کشم من صبوی تو/
گنج آرزو در دل منی/
گنج آرزو در دل منی/
در دلم کنم جستجوی تو/
در دلم کنم جستجوی تو/
جان جان جان از همه جهان/
می کشد دلم پر به سوی تو
متن ترانه چونی بی من
ای همدم روزگار چونی بی من؟/
ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/
من با رخ چون خزان زردم بی تو/
تو با رخ چون بهار چونی بی من؟/
ای زندگی تن و توانم همه تو/
جانی و دلی ای دل و جانم همه تو/
تو هستی من شدی از آنی همه من/
من نیست شدم در تو از آنم همه تو/
ای همدم روزگار چونی بی من؟/
ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/
من با رخ چون خزان زردم بی تو/
تو با رخ چون بهار چونی بی من؟/
عشقت به دلم درآمد و شاد برفت/
باز آمد و رخت خویش بنهاد برفت/
گفتم به تکلف دو سه روزی بنشین/
بنشست و کنون رفتنش از یاد برفت/
ای همدم روزگار چونی بی من؟/
ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/
من با رخ چون خزان زردم بی تو/
تو با رخ چون بهار چونی بی من؟/
ای در دل من میل و تمنا همه تو/
واندر سرِ من مایه ی سودا همه تو/
هرچند به روزگار در می نگرم/
هر چند به روزگار در می نگرم/
امروز همه تویی، امروز همه تویی و/
فردا همه تو، فردا همه تو/
ای همدم روزگار چونی بی من؟/
ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/
من با رخ چون خزان زردم بی تو/
تو با رخ چون بهار چونی بی من؟
پیشواز ایرانسلپیشواز ایرانسل
متن ترانه بخش 1
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
گر سَر ننهم
گر سَر ننهم
وآنگه گله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
ای مطرب دل، زان نغمه خوش
این مغز مرا، پُرمشغله کن
ای مطرب دل، زان نغمه خوش
این مغز مرا، پرمشغله کن
سی پاره به کف (سی پاره به کف)
در چله شدی (در چله شدی)
سی پاره به کف (سی پاره به کف)
در چله شدی (در چله شدی)
سی پاره منم، ترک چله کن
سی پاره منم، ترک چله کن
با من صنما، دل یک دله کن
گر سَر ننهم، وآنگه گله کن
با من صنما، دل یک دله کن
گر سَر ننهم، وآنگه گله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
گر سَر ننهم
گر سَر ننهم
وآنگه گله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
متن ترانه بخش 2
چه دانستم که این سودا، مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون
چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید
چو کشتی ام دراندازد میان قُلزم پرخون
زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد
که هر تخته فروریزد ز گردشهای گوناگون
نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را
چُنان دریای بیپایان شود بیآب چون هامون
چو این تبدیلها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بیچون
چه دانمهای بسیار است، لیکن من نمیدانم
که خوردم از دهان بندی در این دریا کفی افیون
متن ترانه حرم یار (ریمیکس)
هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وان که این کار ندانست در انکار بماند
اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن
شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند
صوفیان واستدند از گرو می همه رخت
دلق ما بود که در خانه خمار بماند
محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد
قصه ماست که در هر سر بازار بماند
هر می لعل کز آن دست بلورین ستدیم
آب حسرت شد و در چشم گهربار بماند
جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت
جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند
گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس
شیوه تو نشدش حاصل و بیمار بماند
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر
یادگاری که در این گنبد دوار بماند
داشتم دلقی و صد عیب مرا میپوشید
خرقه رهن می و مطرب شد و زنار بماند
بر جمال تو چنان صورت چین حیران شد
که حدیثش همه جا در در و دیوار بماند
به تماشاگه زلفش دل حافظ روزی
شد که بازآید و جاوید گرفتار بماند
متن ترانه خور آوا
دی چوکوسم که فت ، چو زه نگم زریا
(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)
دی چو کوسم که فت ، چو زه نگم زریا
(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)
ده سم له داوان دوسه گه م بریا
(دستم از دامن دوستم بریده گشت)
ده سم له داوان دوسه گه م بریا
(دستم از دامن دوستم بریده گشت)
هاو سه ران ده ردم
هاو سه ران ده ردم
له سه ر تا وه پا
ئالوده ده ردم (چاره دردم کنید، سر تا پا آلوده دردم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم
(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)
مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم
(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)
های ئازیزم (ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
وه عشق له یلی وه بی که س مردم
(از عشق لیلی در بی کسی مردم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
دی چو کوسم که فت ، چو زه نگم زریا
(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)
دی چو کوسم که فت ، چو زه نگم زریا
(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)
ده سم له داوان دوسه گه م بریا
(دستم از دامن دوستم بریده گشت)
ده سم له داوان دوسه گه م بریا
(دستم از دامن دوستم بریده گشت)
دیده می ، باوانم ، ئازیزم (چشمانم .نیاکانم ، عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
دیده می ، باوانم ، ئازیزم (چشمانم .نیاکانم ، عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
هاو سه ران له سوز ئازیز سوزیام له سوز ئازیز
من له شور ده رد ئازیز ، من له شور ده رد
(دوستان سوختم از سوز عزیز ، از شور عزیز ، من از شور درد(
له به س من کیشام ئازیز
هناسان سه رد شراره ی ئاگر وی وی
ژه گه ردون ده رد
(آنقدر کشیدم نفسهای سرد از شراره های آتش گردون پر از درد)
هاو سه ران ده ردم ، ده ردم
له سه ر تا وه پا
آی ده ردم، آی ده ردم
ئالوده ده ردم (چاره دردم کنید، سر تا پا آلوده دردم)
مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم
(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)
مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم
(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)
های ئازیزم (ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
وه عشق له یلی وه بی که س مردم
(از عشق لیلی در بی کسی مردم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
متن ترانه مویه بر مرگ لیلی
ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم
( درمان دردهای زخم کاریم )
هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم
(همراز ناله شبهای بیداریم )
راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
( تسکین دل پر ز خار من)
آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
(تسکین دل پر ز خار من)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم
(فکر و خیال تو ناگهانی بر دل من نشست)
وَه دوریتْ قَسَمْ، رازیمُ وَ مَرْگَم
(به دوریت قسم به مردنم راضیم)
هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ
(چشمانم مانند ریجاب است (نام رودی در یکی از
مناطق کرمانشاه) رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است)
آیْ شَرطِه مْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ
(عهد من همان عهدیست که مجنون بسته)
لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ
(لیلی من تو هستی تا زمان مردن)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
متن ترانه چاه بیژن
ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم
( درمان دردهای زخم کاریم )
هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم
(همراز ناله شبهای بیداریم )
راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
( تسکین دل پر ز خار من)
آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
(تسکین دل پر ز خار من)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم
(فکر و خیال تو ناگهانی بر دل من نشست)
وَه دوریتْ قَسَمْ، رازیمُ وَ مَرْگَم
(به دوریت قسم به مردنم راضیم)
هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ
(چشمانم مانند ریجاب است (نام رودی در یکی از
مناطق کرمانشاه) رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است)
آیْ شَرطِه مْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ
(عهد من همان عهدیست که مجنون بسته)
لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ
(لیلی من تو هستی تا زمان مردن)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
متن ترانه آرژنگ و رستم
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه حی بی
(بسیار بخشنده بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه حی بی
(بسیار بخشنده بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
نی ورتر دوارن
(پیش از این روزگار همانند او ندیده)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه هی بی
(بسیار بخشنده بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
نی ورتر دوارن
(پیش از این روزگار همانند او ندیده)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه حی بی
(بسیار بخشنده بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
قویاقوی یاران قاژه پردال بی
باش بگلران
(برترین امیران)
روسم زال بی
(رستم زال بود)
باش بگلران
(برترین امیران)
روسم زال بی
(رستم زال بود)
یاربی یاربی یار ...
(یاربود یاربود یار)
ساقی چه نیش جام مدام ندور بی
ساقی چه نیش جام مدام ندور بی
سر حلقه مجلس بهرام گور بی
سر حلقه مجلس بهرام گور بی
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
دنگ داوای دا
(برآورنده ی نیاز)
قوچاخان دور
(چالاكترین فرد زمانه)
ستیزه ی فلک یک یک برد و جور
(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)
ستیزه ی فلک یک یک برد و جور
(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)
یاربی یاربی یار...
(یاربود یاربود یار)
ایسه كفته لیم نه ی روزگاره نه ی فتنه و آشوب مینت گذاره
(حالا از این روزگار فته و آشوبی محنت بار نصیب من شده)
نه ی جورعظیم سردی زمانه بابو نه فرزن كردن بیگانه
(در این روزگار سختی كه پدر و فرزند را با هم بیگانه كردند)
نه چاو فرهاد
(نه چشمان فرهاد)
نه دنگ حاتم
(نه صدای حاتم)
نه لقای یوسف
(نه لقای یوسف)
نه مور خاتم
(نه مور خاتم)
نی ورتر دوران
(پیش از این روزگار همانند او ندیده)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه حی بی
(بسیار بخشنده بود)
قویاقوی یاران قاژه پردال بی
باش بگلران
(برترین امیران)
روسم زال بی
(رستم زال بود)
باش بگلران
(برترین امیران)
روسم زال بی
(رستم زال بود)
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
یاربی یاربی یار...
(یاربود یاربود یار)
ایسه كفته لیم نه ی روزگاره نه ی فتنه و آشوب مینت گذاره
(حالا از این روزگار فته و آشوبی محنت بار نصیب من شده)
نه عاصای موسی
(نه عصای موسی)
نه گیسوی رسول
(نه گیسوی رسول)
نه یاهوی مجنون
(نه یاهوی مجنون)
نه هوهوی بهلول
(نه هوهوی بهلول)
نه چاو فرهاد
(نه چشمان فرهاد)
نه دنگ حاتم
(نه صدای حاتم)
نه لقای یوسف
(نه لقای یوسف)
نه مور خاتم
(نه مور خاتم)
ایسه كفته لیم نه ی روزگاره نه ی فتنه و آشوب مینت گذاره
(حالا از این روزگار فته و آشوبی محنت بار نصیب من شده)
نه عاصای موسی
(نه عصای موسی)
نه گیسوی رسول
(نه گیسوی رسول)
نه یاهوی مجنون
(نه یاهوی مجنون)
نه هوهوی بهلول
(نه هوهوی بهلول)
نه چاو فرهاد
(نه چشمان فرهاد)
نه دنگ حاتم
(نه صدای حاتم)
نه لقای یوسف
(نه لقای یوسف)
نه مور خاتم
(نه مور خاتم)
دنگ داوای دا
(برآورنده ی نیاز)
قوچاخان دور
(چالاكترین فرد زمانه)
ستیزه ی فلک یک یک برد و جور
(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)
ستیزه ی فلک یک یک برد و جور
(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)
متن ترانه روستم
روﮊَه تاج وَ زال سَنیْد
(به یاد آن روزی که تاج را ازدست زال گرفتی)
گِلیمْ پوشْ کِردی، پوسِ بورْ کَنید
(لباسی مانند گلیم پوشیدی و پوست ببر را دراوردی )
فِدایْ نامِتْ بامْ صاحِبْ زورُ و رَخْشْ، بورِ بیَنْدیش شیرِ دِلْ نَلَخْشْ روسَم
(ای صاحب زور و رخش شیر شجاع و ببر نترس فدای اسمت شوم)
فِدایْ نامتْ بامْ صاحِبْ زورُ و رَخْشْ، بورِ بیَنْدیش شیرِ دِلْ نَلَخْشْ
(ای صاحب زور و رخش شیر شجاع و ببر نترس فدای اسمت شوم)
پوسِ بورِ رَزْمْ بپوشَ نَوَرْ
(لباس رزمی را که از جنس پوست ببر است بپوش)
ران بِنْیَهْ رِکاوْ رَخْشِ تَکاوَر
(پایت را در رکاب رخش تکاور بگذار)
اَشْکَبوسْ راگِیْ مِیدانْ کَرْدَنْ بَر
(اشکبوس راه میدان را در پیش گرفت)
وَسوزْ مَپِرْ سُ هَوایْ پیلَهْ تَنْ
(با تمام وجود همرزم خود را جستجو می کند)
روسم اَشْکَبوسْ راگِیْ مِیدانْ کَرْدَنْ بَر
(اشکبوس راه میدان را در پیش گرفت)
وَسوزْ مَپِرْ سُ هَوایْ پیلَهْ تَن
(با تمام وجود همرزم خود را جستجو می کند)
روسم وِه رِزِهْ نَخاوْ کِیْ وَخْتِ خاوَهْ
(رستم بلند شو نخواب الان کی وقت خوابیدن است )
وِه رِزِهْ نَخاوْ کِیْ وَخْتِ خاوَهْ
(رستم بلند شو نخواب الان کی وقت خوابیدن است)
وَخْتِ دارُ وداینْ اَفراسیاوَه ن
(وقت به دار کشیدن افراسیاب است)
روسم وَخْتِ دارُ وداینْ اَفراسیاوَه ن
(وقت به دار کشیدن افراسیاب است)
سِپاهیْ بورِزجانْ کَردی سَرْ نگونْ
(سپاه برازجان را سرنگون کردی)
زنون جادو قَلْتانی وَ خون
(زنون جادوگر را در خون غلتاندی)
سیه خورشه زَنگی شای تَرْزین سُوار وِه شُو وسپاسانش کَردی تارُ ومار
(شبانه سپاه خورشه زنگی که سوار کار خوبی بود را تار ومار کردی)
روسم سیه خورشه زَنگی شای تَرْزین سُوار وِه شُو وسپاسانش کَردی تارُ ومار
(شبانه سپاه خورشه زنگی که سوار کار خوبی بود را تار ومار کردی)
لَسَرْ تا وَه پا سیا بَرْگِمِهْ
(سر تا پا سیاه پوشیدم)
لَسَرْ تا وَه پا سیا بَرْگِمِهْ
(سر تا پا سیاه پوشیدم)
بی دوس قِرْچَهْ قِرْچْ ریشِیْ جَرْگُمِهْ
(در فراق دوست ریشه دلم در حال سوختن است)
لَهْ تاوِ دوریتْ دِل بی قَرا ره ن
(دلم به خاطر دوریت بیقراراست)
بینایی دیدِ م جَهْ خَفَهْ تْ تارِه ن
(از غم دوریت چشمانم تار شده است)
بینایی دیدِ م جَهْ خَفَهْ تْ تارِه ن
(از غم دوریت چشمانم تار شده است)
روسَم وَه فدای رَخْشِ گُلْگونِتْ
(رستم فدای رخش گلگونت شوم )
سرم و سر گرد تیر پر خونت روسم
ایرانی تَه نیا وه توش هَن اومید
(ایرانی فقط به تو امید دارد )
رای ئومیدشان مه که نا ئومید
(امیدشان را نا امید نکن )
روسم روسم
فدای نامت روسم
فدای نامت روسم
متن ترانه فغان مجنون پژار
ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم
( درمان دردهای زخم کاریم )
هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم
(همراز ناله شبهای بیداریم )
راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
( تسکین دل پر ز خار من)
آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
(تسکین دل پر ز خار من)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم
(فکر و خیال تو ناگهانی بر دل من نشست)
وَه دوریتْ قَسَمْ، رازیمُ وَ مَرْگَم
(به دوریت قسم به مردنم راضیم)
هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ
(چشمانم مانند ریجاب است (نام رودی در یکی از
مناطق کرمانشاه) رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است)
آیْ شَرطِه مْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ
(عهد من همان عهدیست که مجنون بسته)
لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ
(لیلی من تو هستی تا زمان مردن)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
متن ترانه آواز این کیست
🗣 Alireza Ghorbani
🎵 Avaz
#AlirezaGhorbani
کرک جان ! خوب می خوانی
من این غمگین سرودت را
هم آواز پرستوهای آه خویشتن پرواز خواهم داد
به شهر آواز خواهم داد
ره هر پیک و پیغام و خبر بسته ست
ته تنها بال و پر ، بال نظر بسته ست
قفس تنگ است و در بسته ست
گرت دستی دهد با خویش در دنجی فراهم باش
بخوان آواز تلخت را ، ولیکن دل به غم مسپار
بی کران وحشت انگیزی ست.
خامش خاکستری هم بارد و بارد.
وین سکوت پیر ساکت نیز . هیچ پیغامی نمی آرد.
پشت ناپیدائی آن دورها شاید. گرمی و نور و نوا باشد؛
بال گرم آشنا باشد
من این آواز پاکت را دراین غمگین خراب آباد
چو بوی بال های سوخته ات پرواز خواهم داد
متن ترانه خور آوا
دی چوکوسم که فت ، چو زه نگم زریا
(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)
دی چو کوسم که فت ، چو زه نگم زریا
(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)
ده سم له داوان دوسه گه م بریا
(دستم از دامن دوستم بریده گشت)
ده سم له داوان دوسه گه م بریا
(دستم از دامن دوستم بریده گشت)
هاو سه ران ده ردم
هاو سه ران ده ردم
له سه ر تا وه پا
ئالوده ده ردم (چاره دردم کنید، سر تا پا آلوده دردم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم
(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)
مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم
(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)
های ئازیزم (ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
وه عشق له یلی وه بی که س مردم
(از عشق لیلی در بی کسی مردم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
دی چو کوسم که فت ، چو زه نگم زریا
(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)
دی چو کوسم که فت ، چو زه نگم زریا
(کنایه به بدترین حالتی که برای کسی رخ دهد و همه خبر دار شوند)
ده سم له داوان دوسه گه م بریا
(دستم از دامن دوستم بریده گشت)
ده سم له داوان دوسه گه م بریا
(دستم از دامن دوستم بریده گشت)
دیده می ، باوانم ، ئازیزم (چشمانم .نیاکانم ، عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
دیده می ، باوانم ، ئازیزم (چشمانم .نیاکانم ، عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
هاو سه ران له سوز ئازیز سوزیام له سوز ئازیز
من له شور ده رد ئازیز ، من له شور ده رد
(دوستان سوختم از سوز عزیز ، از شور عزیز ، من از شور درد(
له به س من کیشام ئازیز
هناسان سه رد شراره ی ئاگر وی وی
ژه گه ردون ده رد
(آنقدر کشیدم نفسهای سرد از شراره های آتش گردون پر از درد)
هاو سه ران ده ردم ، ده ردم
له سه ر تا وه پا
آی ده ردم، آی ده ردم
ئالوده ده ردم (چاره دردم کنید، سر تا پا آلوده دردم)
مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم
(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)
مه جنون سوخته ی بیاوان گه ردم
(مثل مجنون سوخته در بیابان سرگردانم)
های ئازیزم (ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
وه عشق له یلی وه بی که س مردم
(از عشق لیلی در بی کسی مردم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
های ئازیزم(ای عزیزم)
متن ترانه مویه بر مرگ لیلی
ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم
( درمان دردهای زخم کاریم )
هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم
(همراز ناله شبهای بیداریم )
راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
( تسکین دل پر ز خار من)
آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
(تسکین دل پر ز خار من)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم
(فکر و خیال تو ناگهانی بر دل من نشست)
وَه دوریتْ قَسَمْ، رازیمُ وَ مَرْگَم
(به دوریت قسم به مردنم راضیم)
هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ
(چشمانم مانند ریجاب است (نام رودی در یکی از
مناطق کرمانشاه) رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است)
آیْ شَرطِه مْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ
(عهد من همان عهدیست که مجنون بسته)
لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ
(لیلی من تو هستی تا زمان مردن)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
متن ترانه چاه بیژن
ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم
( درمان دردهای زخم کاریم )
هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم
(همراز ناله شبهای بیداریم )
راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
( تسکین دل پر ز خار من)
آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
(تسکین دل پر ز خار من)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم
(فکر و خیال تو ناگهانی بر دل من نشست)
وَه دوریتْ قَسَمْ، رازیمُ وَ مَرْگَم
(به دوریت قسم به مردنم راضیم)
هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ
(چشمانم مانند ریجاب است (نام رودی در یکی از
مناطق کرمانشاه) رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است)
آیْ شَرطِه مْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ
(عهد من همان عهدیست که مجنون بسته)
لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ
(لیلی من تو هستی تا زمان مردن)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
متن ترانه آرژنگ و رستم
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه حی بی
(بسیار بخشنده بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه حی بی
(بسیار بخشنده بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
نی ورتر دوارن
(پیش از این روزگار همانند او ندیده)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه هی بی
(بسیار بخشنده بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
نی ورتر دوارن
(پیش از این روزگار همانند او ندیده)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه حی بی
(بسیار بخشنده بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم طی بی
(حاتم طایی بود)
قویاقوی یاران قاژه پردال بی
باش بگلران
(برترین امیران)
روسم زال بی
(رستم زال بود)
باش بگلران
(برترین امیران)
روسم زال بی
(رستم زال بود)
یاربی یاربی یار ...
(یاربود یاربود یار)
ساقی چه نیش جام مدام ندور بی
ساقی چه نیش جام مدام ندور بی
سر حلقه مجلس بهرام گور بی
سر حلقه مجلس بهرام گور بی
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
دنگ داوای دا
(برآورنده ی نیاز)
قوچاخان دور
(چالاكترین فرد زمانه)
ستیزه ی فلک یک یک برد و جور
(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)
ستیزه ی فلک یک یک برد و جور
(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)
یاربی یاربی یار...
(یاربود یاربود یار)
ایسه كفته لیم نه ی روزگاره نه ی فتنه و آشوب مینت گذاره
(حالا از این روزگار فته و آشوبی محنت بار نصیب من شده)
نه ی جورعظیم سردی زمانه بابو نه فرزن كردن بیگانه
(در این روزگار سختی كه پدر و فرزند را با هم بیگانه كردند)
نه چاو فرهاد
(نه چشمان فرهاد)
نه دنگ حاتم
(نه صدای حاتم)
نه لقای یوسف
(نه لقای یوسف)
نه مور خاتم
(نه مور خاتم)
نی ورتر دوران
(پیش از این روزگار همانند او ندیده)
كاووس كی بی
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه حی بی
(بسیار بخشنده بود)
قویاقوی یاران قاژه پردال بی
باش بگلران
(برترین امیران)
روسم زال بی
(رستم زال بود)
باش بگلران
(برترین امیران)
روسم زال بی
(رستم زال بود)
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
دنيا نو دمدا گردویش آرام
ليلی مجنون داشت بهرام دل آرام
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
یاربی یاربی یار...
(یاربود یاربود یار)
ایسه كفته لیم نه ی روزگاره نه ی فتنه و آشوب مینت گذاره
(حالا از این روزگار فته و آشوبی محنت بار نصیب من شده)
نه عاصای موسی
(نه عصای موسی)
نه گیسوی رسول
(نه گیسوی رسول)
نه یاهوی مجنون
(نه یاهوی مجنون)
نه هوهوی بهلول
(نه هوهوی بهلول)
نه چاو فرهاد
(نه چشمان فرهاد)
نه دنگ حاتم
(نه صدای حاتم)
نه لقای یوسف
(نه لقای یوسف)
نه مور خاتم
(نه مور خاتم)
ایسه كفته لیم نه ی روزگاره نه ی فتنه و آشوب مینت گذاره
(حالا از این روزگار فته و آشوبی محنت بار نصیب من شده)
نه عاصای موسی
(نه عصای موسی)
نه گیسوی رسول
(نه گیسوی رسول)
نه یاهوی مجنون
(نه یاهوی مجنون)
نه هوهوی بهلول
(نه هوهوی بهلول)
نه چاو فرهاد
(نه چشمان فرهاد)
نه دنگ حاتم
(نه صدای حاتم)
نه لقای یوسف
(نه لقای یوسف)
نه مور خاتم
(نه مور خاتم)
دنگ داوای دا
(برآورنده ی نیاز)
قوچاخان دور
(چالاكترین فرد زمانه)
ستیزه ی فلک یک یک برد و جور
(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)
ستیزه ی فلک یک یک برد و جور
(ستیز روزگار را یک به یک جور كشید)
متن ترانه روستم
روﮊَه تاج وَ زال سَنیْد
(به یاد آن روزی که تاج را ازدست زال گرفتی)
گِلیمْ پوشْ کِردی، پوسِ بورْ کَنید
(لباسی مانند گلیم پوشیدی و پوست ببر را دراوردی )
فِدایْ نامِتْ بامْ صاحِبْ زورُ و رَخْشْ، بورِ بیَنْدیش شیرِ دِلْ نَلَخْشْ روسَم
(ای صاحب زور و رخش شیر شجاع و ببر نترس فدای اسمت شوم)
فِدایْ نامتْ بامْ صاحِبْ زورُ و رَخْشْ، بورِ بیَنْدیش شیرِ دِلْ نَلَخْشْ
(ای صاحب زور و رخش شیر شجاع و ببر نترس فدای اسمت شوم)
پوسِ بورِ رَزْمْ بپوشَ نَوَرْ
(لباس رزمی را که از جنس پوست ببر است بپوش)
ران بِنْیَهْ رِکاوْ رَخْشِ تَکاوَر
(پایت را در رکاب رخش تکاور بگذار)
اَشْکَبوسْ راگِیْ مِیدانْ کَرْدَنْ بَر
(اشکبوس راه میدان را در پیش گرفت)
وَسوزْ مَپِرْ سُ هَوایْ پیلَهْ تَنْ
(با تمام وجود همرزم خود را جستجو می کند)
روسم اَشْکَبوسْ راگِیْ مِیدانْ کَرْدَنْ بَر
(اشکبوس راه میدان را در پیش گرفت)
وَسوزْ مَپِرْ سُ هَوایْ پیلَهْ تَن
(با تمام وجود همرزم خود را جستجو می کند)
روسم وِه رِزِهْ نَخاوْ کِیْ وَخْتِ خاوَهْ
(رستم بلند شو نخواب الان کی وقت خوابیدن است )
وِه رِزِهْ نَخاوْ کِیْ وَخْتِ خاوَهْ
(رستم بلند شو نخواب الان کی وقت خوابیدن است)
وَخْتِ دارُ وداینْ اَفراسیاوَه ن
(وقت به دار کشیدن افراسیاب است)
روسم وَخْتِ دارُ وداینْ اَفراسیاوَه ن
(وقت به دار کشیدن افراسیاب است)
سِپاهیْ بورِزجانْ کَردی سَرْ نگونْ
(سپاه برازجان را سرنگون کردی)
زنون جادو قَلْتانی وَ خون
(زنون جادوگر را در خون غلتاندی)
سیه خورشه زَنگی شای تَرْزین سُوار وِه شُو وسپاسانش کَردی تارُ ومار
(شبانه سپاه خورشه زنگی که سوار کار خوبی بود را تار ومار کردی)
روسم سیه خورشه زَنگی شای تَرْزین سُوار وِه شُو وسپاسانش کَردی تارُ ومار
(شبانه سپاه خورشه زنگی که سوار کار خوبی بود را تار ومار کردی)
لَسَرْ تا وَه پا سیا بَرْگِمِهْ
(سر تا پا سیاه پوشیدم)
لَسَرْ تا وَه پا سیا بَرْگِمِهْ
(سر تا پا سیاه پوشیدم)
بی دوس قِرْچَهْ قِرْچْ ریشِیْ جَرْگُمِهْ
(در فراق دوست ریشه دلم در حال سوختن است)
لَهْ تاوِ دوریتْ دِل بی قَرا ره ن
(دلم به خاطر دوریت بیقراراست)
بینایی دیدِ م جَهْ خَفَهْ تْ تارِه ن
(از غم دوریت چشمانم تار شده است)
بینایی دیدِ م جَهْ خَفَهْ تْ تارِه ن
(از غم دوریت چشمانم تار شده است)
روسَم وَه فدای رَخْشِ گُلْگونِتْ
(رستم فدای رخش گلگونت شوم )
سرم و سر گرد تیر پر خونت روسم
ایرانی تَه نیا وه توش هَن اومید
(ایرانی فقط به تو امید دارد )
رای ئومیدشان مه که نا ئومید
(امیدشان را نا امید نکن )
روسم روسم
فدای نامت روسم
فدای نامت روسم
متن ترانه فغان مجنون پژار
ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم
( درمان دردهای زخم کاریم )
هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم
(همراز ناله شبهای بیداریم )
راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
( تسکین دل پر ز خار من)
آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
(تسکین دل پر ز خار من)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم
(فکر و خیال تو ناگهانی بر دل من نشست)
وَه دوریتْ قَسَمْ، رازیمُ وَ مَرْگَم
(به دوریت قسم به مردنم راضیم)
هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ
(چشمانم مانند ریجاب است (نام رودی در یکی از
مناطق کرمانشاه) رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است)
آیْ شَرطِه مْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ
(عهد من همان عهدیست که مجنون بسته)
لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ
(لیلی من تو هستی تا زمان مردن)
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
متن ترانه آواز این کیست
🗣 Alireza Ghorbani
🎵 Avaz
#AlirezaGhorbani
کرک جان ! خوب می خوانی
من این غمگین سرودت را
هم آواز پرستوهای آه خویشتن پرواز خواهم داد
به شهر آواز خواهم داد
ره هر پیک و پیغام و خبر بسته ست
ته تنها بال و پر ، بال نظر بسته ست
قفس تنگ است و در بسته ست
گرت دستی دهد با خویش در دنجی فراهم باش
بخوان آواز تلخت را ، ولیکن دل به غم مسپار
بی کران وحشت انگیزی ست.
خامش خاکستری هم بارد و بارد.
وین سکوت پیر ساکت نیز . هیچ پیغامی نمی آرد.
پشت ناپیدائی آن دورها شاید. گرمی و نور و نوا باشد؛
بال گرم آشنا باشد
من این آواز پاکت را دراین غمگین خراب آباد
چو بوی بال های سوخته ات پرواز خواهم داد
متن ترانه بخش 1
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
گر سَر ننهم
گر سَر ننهم
وآنگه گله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
ای مطرب دل، زان نغمه خوش
این مغز مرا، پُرمشغله کن
ای مطرب دل، زان نغمه خوش
این مغز مرا، پرمشغله کن
سی پاره به کف (سی پاره به کف)
در چله شدی (در چله شدی)
سی پاره به کف (سی پاره به کف)
در چله شدی (در چله شدی)
سی پاره منم، ترک چله کن
سی پاره منم، ترک چله کن
با من صنما، دل یک دله کن
گر سَر ننهم، وآنگه گله کن
با من صنما، دل یک دله کن
گر سَر ننهم، وآنگه گله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
گر سَر ننهم
گر سَر ننهم
وآنگه گله کن
با من صنما، دل دل دل دل و دل دل
یک دل دل یک یک دله کن
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
شما اولین نظر را بنویسید.