

- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
دوست داشتنی ها
متن ترانه تصنیف سرو چمان
سرو چمان من چرا میل چمن نمیکند
همدم گل نمیشود یاد سمن نمیکند
دل به امید وصل تو همدم جان نمیشود
جان به هوای کوی تو خدمت تن نمیکند
با همه عطر دامنت آیدم از صبا عجب
کز گذر تو خاک را مشک ختن نمیکند
تا دل هرزهگرد من رفت به چین زلف تو
زان سفر دراز خود عزم وطن نمیکند
ساقی سیمساق من گر همه دُرد میدهد
کیست که تن چو جام مِی جمله دهن نمیکند
سرو چمان من چرا میل چمن نمیکند
همدم گل نمیشود یاد سمن نمیکند


متن ترانه آسمان ابری
آسمان ابریست، از آفاق چشمانم بپرس
ابر بارانیست، از اشکِ چو بارانم بپرس
تخته ی دل در کفِ امواج غم خواهد شکست
نکته را از سینه ی سرشارِ طوفانم بپرس
نبودی و نشنیدی، دلم به گریه نشسته
میان خاطره هایت، چه کرده ای که پس از تو
به هر کجا که تو بودی، غمی نشسته به جایت
کجای این شب هجران، کجای این همه راهی
که از دریچه ی چشمت، نمیرسم به نگاهی
در همه لوحِ ضمیرم، هیچ نقشی جز تو نیست
آنچه را میگویم از آیینه ی جانم بپرس
آتشِ عشقت به خاکستر بدل کرد آخرم
گر نداری باور از دنیای ویرانم بپرس
بگو که از غم عشقت، چگونه جان برهانم
چگونه این همه غم را، به هر طرف بکشانم
نه پای رفتن از اینجا، نه طاقتی که بمانم
چگونه دستِ دلم را، به دستِ تو برسانم
متن ترانه آسمان ابری
آسمان ابریست، از آفاق چشمانم بپرس
ابر بارانیست، از اشکِ چو بارانم بپرس
تخته ی دل در کفِ امواج غم خواهد شکست
نکته را از سینه ی سرشارِ طوفانم بپرس
نبودی و نشنیدی، دلم به گریه نشسته
میان خاطره هایت، چه کرده ای که پس از تو
به هر کجا که تو بودی، غمی نشسته به جایت
کجای این شب هجران، کجای این همه راهی
که از دریچه ی چشمت، نمیرسم به نگاهی
در همه لوحِ ضمیرم، هیچ نقشی جز تو نیست
آنچه را میگویم از آیینه ی جانم بپرس
آتشِ عشقت به خاکستر بدل کرد آخرم
گر نداری باور از دنیای ویرانم بپرس
بگو که از غم عشقت، چگونه جان برهانم
چگونه این همه غم را، به هر طرف بکشانم
نه پای رفتن از اینجا، نه طاقتی که بمانم
چگونه دستِ دلم را، به دستِ تو برسانم
متن ترانه سووشون
داغِ تو را جنون کنم
دیده ز اشک خون کنم
با تنِ پاره چون کنم
جانِ پدر کجاستی
جانِ پدر کجاستی
شعرِ به خون نشسته ام
ساز دل شکسته ام
شعرِ به خون نشسته ام
ساز دل شکسته ام
سویِ من آ که خسته ام
سویِ من آ که خسته ام
جانِ پدر کجاستی
جانِ پدر کجاستی
این دلِ مبتلا شده
با غمت آشنا شده
این دلِ مبتلا شده
با غمت آشنا شده
خون به دلِ خدا شده
جانِ پدر کجاستی
جانِ پدر کجاستی
پرده ی غم را بدرم
سوختی و شعله ورم
پرده ی غم را بدرم
سوختی و شعله ورم
حاصلِ خون جگرم
حاصلِ خون جگرم
جانِ پدر ،جانِ پدر
جانِ پدر کجاستی
مویه به سووشون کنم
مویه به سووشون کنم
داغِ تو را جنون کنم
داغ تو را جنون کنم
داغِ تو را جنون کنم
دیده ز اشک خون کنم
مویه به سووشون کنم
جانِ پدر کجاستی
جانِ پدر کجاستی
این دلِ مبتلا شده
با غمت آشنا شده
این دلِ مبتلا شده
با غمت آشنا شده
خون به دلِ خدا شده
متن ترانه دور از نفست
با من چه کردی که تا نامت را میگویم
لب هایم میسوزد
با من چه کردی که تا میخوانم صد ها نِی
در نایم میسوزد
میترسم نفسم دور از نفست در سینه بپوسد
دور از منظره ی خندیدن تو، آیینه بپوسد
دانلود آهنگ دور از نفست آرمان گرشاسبی
آتش گرفتم، در قعر دریا
امشب دلم را از این جهنم بیرون بیاور
تا صبحِ فردا شاید نمانم اکنون بیاور
میترسم نفسم دور از نفست در سینه بپوسد
دور از منظره ی خندیدن تو، آیینه بپوسد
ای شب چشمانت در تاریکی ها راهی روشن
آخرین رویایِ شب تنهایی ها در جان من
با تو خندیدن
میترسم نفسم دور از نفست در سینه بپوسد
دور از منظره ی خندیدن تو، آیینه بپوسد




متن ترانه آواز «گناه عشق»
🗣 Homayoun Shajarian
🎵 Meye Eshgh
#HomayounShajarian
گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است
در مذهب ما باده حلال است ولیکن
در مذهب ما باده حلال است ولیکن
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است
از ننگ چه گویی از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کنج خرابات مقام است
تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کنج خرابات مقام است
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است




متن ترانه دیده بکشا
🗣 Mohammad Esfahani
🎵 Dideh Begosha
#MohammadEsfahani
دیده بگشا ای به شهدِ
مرگِ نوشینت رضا
دیده بگشا بر عدم
ای مستیِ هستی فزا
دیده بگشا ای پس از
سوء القضا حسن القضا
دیده بگشا ازکرم
رنجورِ دردستان علی
بحر ِمرواریدِ غم
گنجورِ مردستان علی
دیده بگشا رنجِ انسان
بین و سیلِ اشک وآه
کبر پستان بین و جامِ
جهل و فرجامِ گناه
تیر و ترکش خون وآتش
خشمِ سرکش بیمِ چاه
دیده بگشا بر سِتم
دراین فریبستان علی
شمعِ شبهای دژم
ماهِ غریبستان علی
دیده بگشا نقشِ انسان
ماند باجامی تهی
سوخت لاله مرد لیلی
خشک شد سروِ سهی
زآگهی ماند جهل ماند و
جهل ماند از آگهی
دیده بگشا ای صنم
ای ساقیِ مستان علی
تیره شد از بیش و کم
آیینه هستان علی
دیده بگشا ای صنم
ای ساقیِ مستان علی
تیره شد از بیش و کم
آیینه هستان علی
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
شما اولین نظر را بنویسید.